Ik had natuurlijk alle blokjes enzo voor het ophaalsysteem getest of alles paste, en dat was, natuurlijk, het geval. Donderdagavond nog even de gevlochten lijn van 8 mm netjes aangesplitst, perfect. Maar helaas, met de gemonteerde blokjes paste het dus net niet, althans liep de lijn er niet meer zo soepel door als ik wel wilde. Toch maar 6mm gehaald, maar hoe ik ook ploeterde, ik kreeg hem er niet mooi opgesplitst. Dan maar een knoop, en goed vastnaaien; ik kan er straks eigenlijk niet goed meer bij als er iets los schiet. En verder zit het zo mooi, prachtige passende D-sluitingen.
Dan toch maar los, dat zwaard aan boord gehesen, met wat takeltjes natuurlijk, opzij verplaatst en in de zwaardkast laten zakken. En waar ik al bang voor was: niet genoeg ruimte om hem er min of meer horizontaal in te manoeuvreren, daarvoor moest het zwaard eerst schuin doorgestoken en dan weer omhoog. Maar de boot rust op de betonnen vloer, dus tja, dan zit er niks anders op dan het hele schip omhoog te halen. Takeltjes ophangen, trekken. Het schip is een stuk zwaarder geworden de laatste tijd, of ik ben veel slapper geworden, maar nee, het is natuurlijk veel verder afgebouwd en er zit dus gewoon veel meer hout op. Ik heb kunnen volstaan met de achterkant optakelen en het schip flink schuin voorover zetten. Nogal een gemanoeuvreer allemaal, maar dat lukt dan toch nog wonderlijk snel. Prachtig pas overigens, en het plaatsen van het asje, waar ik nogal wat vertraging vreesde, ging al heel snel en soepel. Jammer dat je al dat moois, prachtig gesneden en gefreesd RVS, mooie bronzen bus voor de as en dat soort dingen, nooit meer hoopt te zien. Je ziet het tenslotte pas weer als het uit elkaar moet voor reparatie of onderhoud, of misschien als je omslaat.
Het is op die manier wel een heel leerzaam proces. Ik vind het vooral heel verrassend dat er altijd wel weer probleempjes opdoemen en dat daar ook altijd wel weer een oplossing voor is. Dat is haast net als wanneer je op pelgrimstocht naar Compostella of Rome gaat, dan lossen alle problemen zich ook wel weer op. Ik denk eigenlijk dat dat gewoon altijd wel zo is, maar dat we ons dat niet altijd genoeg bewust zijn. Ik merk wel dat ik er langzamerhand op ga rekenen dat alles wel goed zal gaan, maar dat is natuurlijk niet helemaal waar...
Helaas, geen foto's dus. Vandaag wel weer wat vastgelegd, de plaatsing van de mastvoet, net als heel veel natuurlijk nog maar tijdelijk, maar toch. Om dat goed te zien een test en pasmastje gemaakt, uitschuifbaar (2.40 tot 4.00) op de juiste dikte. Mastbout en dergelijke zijn ook al geregeld, dus dan lijkt het wel weer heel wat.
Wel confronterend, het is allemaal niet recht en vast niet waterpas. Dat merk je heel erg bij het uitpassen van de plek van de mastvoet. Ik geloof wel dat het redelijk midscheeps staat, maar het blijft wel een beetje knagen. Benieuwd hoe dat straks vaart! Nu lijkt het dan wel weer meteen heel hard te gaan, maar daarna is het weer een hele tijd verstevigingen aanbrengen, afwerken, tussenstukjes maken en dat soort werk.
🖒
BeantwoordenVerwijderen