zondag 22 december 2013

Het dek, en de inrichting van de kuip en vallen

De afgelopen dagen de indeling van het dek gedaan, dekdeeltjes op maat gemaakt en klaargemaakt om straks te kitten, althans, een heel eind klaargemaakt. Straks als ik echt ga kitten wordt het schema eerst ontvetten (een of meer keren, dat is nog even bekijken, teak is erg vet, dat merk je goed bij het verwerken), daarna primer op de teak en andere primer op de dekkant, en dan binnen zoveel uur kitten en met zand of grindzakjes of iets dergelijks verzwaren en fixeren.  Ik hou het toch allemaal maar een beetje recht, geen gebogen werk. Dat is misschien minder mooi, maar wel heel praktisch en duurzaam. En het lijkt wel meteen heel wat.






Met de testmast ook de inrichting van de vallen en de kuip langsgelopen en klaargemaakt. Onderdeks versterkingen aangebracht waar nodig, en alles klaargemaakt voor latere definitieve montage. Kompas en barometer gaan dwars door de wand aan elkaar vast, dat betekent dat het aan de binnenkant netjes blind geschroefd kan worden. Twee vliegen in één klap dus. En dan vandaag weer schuren, schuren, schuren... Want nu moet er eerst weer de laatste paar lagen coating op. Dan zal er later nog wel het een en ander weer bijgewerkt moeten worden, daar komt het toch altijd op neer. Minder leuk werk, maar ja, wel dankbaar toch ook.






zaterdag 7 december 2013

Oef, die zit

Nee, helaas geen plaatjes gemaakt gister, van het plaatsen van het zwaard. Lekker zwaar, het is een RVS zwaard van 24 mm dik, wat meer dan een meter bij iets van een halve meter, en dat weegt een kilo of 100, dus dan kun je nagaan. Het ging dan ook heel soepeltjes, maar wel met één verwachte en één onverwachte tegenvaller.

Ik had natuurlijk alle blokjes enzo voor het ophaalsysteem getest of alles paste, en dat was, natuurlijk, het geval. Donderdagavond nog even de gevlochten lijn van 8 mm netjes aangesplitst, perfect. Maar helaas, met de gemonteerde blokjes paste het dus net niet, althans liep de lijn er niet meer zo soepel door als ik wel wilde. Toch maar 6mm gehaald, maar hoe ik ook ploeterde, ik kreeg hem er niet mooi opgesplitst. Dan maar een knoop, en goed vastnaaien; ik kan er straks eigenlijk niet goed meer bij als er iets los schiet. En verder zit het zo mooi, prachtige passende D-sluitingen.

Dan toch maar los, dat zwaard aan boord gehesen, met wat takeltjes natuurlijk, opzij verplaatst en in de zwaardkast laten zakken. En waar ik al bang voor was: niet genoeg ruimte om hem er min of meer horizontaal in te manoeuvreren, daarvoor moest het zwaard eerst schuin doorgestoken en dan weer omhoog. Maar de boot rust op de betonnen vloer, dus tja, dan zit er niks anders op dan het hele schip omhoog te halen. Takeltjes ophangen, trekken. Het schip is een stuk zwaarder geworden de laatste tijd, of ik ben veel slapper geworden, maar nee, het is natuurlijk veel verder afgebouwd en er zit dus gewoon veel meer hout op. Ik heb kunnen volstaan met de achterkant optakelen en het schip flink schuin voorover zetten. Nogal een gemanoeuvreer allemaal, maar dat lukt dan toch nog wonderlijk snel. Prachtig pas overigens, en het plaatsen van het asje, waar ik nogal wat vertraging vreesde, ging al heel snel en soepel. Jammer dat je al dat moois, prachtig gesneden en gefreesd RVS, mooie bronzen bus voor de as en dat soort dingen, nooit meer hoopt te zien. Je ziet het tenslotte pas weer als het uit elkaar moet voor reparatie of onderhoud, of misschien als je omslaat.

Het is op die manier wel een heel leerzaam proces. Ik vind het vooral heel verrassend dat er altijd wel weer probleempjes opdoemen en dat daar ook altijd wel weer een oplossing voor is. Dat is haast net als wanneer je op pelgrimstocht naar Compostella of Rome gaat, dan lossen alle problemen zich ook wel weer op. Ik denk eigenlijk dat dat gewoon altijd wel zo is, maar dat we ons dat niet altijd genoeg bewust zijn. Ik merk wel dat ik er langzamerhand op ga rekenen dat alles wel goed zal gaan, maar dat is natuurlijk niet helemaal waar...

Helaas, geen foto's dus. Vandaag wel weer wat vastgelegd, de plaatsing van de mastvoet, net als heel veel natuurlijk nog maar tijdelijk, maar toch. Om dat goed te zien een test en pasmastje gemaakt, uitschuifbaar (2.40 tot 4.00) op de juiste dikte. Mastbout en dergelijke zijn ook al geregeld, dus dan lijkt het wel weer heel wat.

Wel confronterend, het is allemaal niet recht en vast niet waterpas. Dat merk je heel erg bij het uitpassen van de plek van de mastvoet. Ik geloof wel dat het redelijk midscheeps staat, maar het blijft wel een beetje knagen. Benieuwd hoe dat straks vaart! Nu lijkt het dan wel weer meteen heel hard te gaan, maar daarna is het weer een hele tijd verstevigingen aanbrengen, afwerken, tussenstukjes maken en dat soort werk.


maandag 2 december 2013

coatings, schilderwerk, en gelukkig ook nog andere klussen



Weer een fase van coaten en schilderwerk, niet mijn sterkste kant. Ik ben dan toch niet geduldig genoeg, gister moest ik constateren dat ik niet verder kon omdat de transparante lak van de kuiprand nog niet voldoende hard was, en dan is de kans op krassen wel erg groot. Eigenlijk een beetje onzin, want het is de laatste laag nog niet, en het wordt toch niet helemaal perfect. Hoe dan ook, het schiet best op. De lijsten zitten op het dek, ook de voetrail zit erop. Dat was nog wel een flinke balk om de bocht om te krijgen. Dat zijn altijd weer even creatieve processen, een snelle oplossing vinden om ergens veel kracht op te zetten. Dat lukt altijd wel op één of andere manier, meestal met touw en een hefboompje. Bij de deklijsten heb ik wel wat hout verspeeld, teveel kracht, te ver doorbuigen, en dan is het barsten, en dus een nieuw deeltje maken. Ik heb ze wat smaller dan ik eerst dacht, dus dat kwam nu wel goed uit, had ik nog genoeg ongebruikte delen over om door te kunnen. Ik heb ervoor gekozen om eerst maar de deklijsten van mahonie te maken, en die in de lak te zetten, dan komt daarbinnen een teakdek, eigenlijk dus een soort inlegwerk bijna.


Ik heb een nummersysteem, zodat ik elk deeltje precies kan nummeren en later ook nog weet waar het moet, want ik maak eerst alles op maat. Daarna moet het dan gekit, en tenslotte moeten de voegen gedicht. Teak is heel vettig, dat merk je meteen bij het zagen en schaven. Het stoft niet eens, teakzaagsel is lekker plakkerig en blijft netjes liggen. Nadeel is wel dat je het onder je schoenen en aan je kleren dan ook overal mee heen neemt. Dat vettige van teak betekent dat je het onbehandeld kunt laten, het rot namelijk niet. Nadelen heeft dat ook; elk voordeel heeft z'n nadeel tenslotte, om met Johan te spreken. Het lijmt lastig, je moet het eerst ontvetten, en dat komt wat preciezer dan met mahonie, want dat ontvet ik natuurlijk ook wel voor het lijmen. Teak moet je ook nog primeren, en dat dan nog wel precies netjes binnen tijdgrenzen enzo. Dus eerst maar op maat, en dan verder. Ben ik nog wel even mee bezig, het zijn niet allemaal rechte lijnen tenslotte. Ik hou het wel simpel en de teakdeeltjes recht, ik ga niet buigen dus.


Volgens de boeken moet blank hout na de epoxy in 4-5 lagen DD lak, en ander hout na de epoxy in een a twee lagen pantsercoat en 2 a 3 lagen DD lak. Dat geldt dan wel boven water, want onder water moet nog een extra laagje pantsercoat. Die pantsercoat is taai en lastig spul dat altijd erg knoeit en niet zo heel mooi vloeit. Dat laatste heeft als voordeel dat je wel makkelijk af kunt plakken. DD lak vloeit juist heel erg, dat kruipt nog onder je afplaktape, vaak. Het blijft dan ook wel om en om werken en corrigeren, maar heel strak is lastig. Dat zie je later volgens mij toch niet van een afstandje. Hoop ik.

Het is ook flink opgeschoten met zaken die anderen voor me maken. Zo heb ik het zwaard opgehaald, 24 mm RVS met een gewicht van om en bij 100 kilo. Dat moet er straks nog wel ingetakeld.



Ook de mast en giek en gaffel zijn klaar, dat wil zeggen in basis. Die heb ik laten maken, maar er moet nog wel van alles op en aan gemonteerd worden, dat ik voor een deel nog moet maken. En de eenvoudige rondhouten als boegsprietje, sprenkel en gennakerboom wil ik zelf rond maken, dus dat moet nog.




Ik heb laatst mijn vierde stropblokje gemaakt, van essenhout. Deze bevalt me eindelijk wel, de vorige waren toch niet helemaal goed. Ik denk dat ik er een stuk of acht van nodig heb, die wilde ik zelf maken, de blokken waar het echt op aan komt koop ik dan wel. Een stropblokje is een blokje (katrol) dat feitelijk in touw hangt en niet in allerlei ijzeren of bronzen beugels. Dat spaart kosten en gewicht, vandaar dat het vroeger veel gebruikt werd. Toch zijn ze best sterk, ik kan er in elk geval wel aan hangen zonder dat er wat kraakt.