Het dek, en de inrichting van de kuip en vallen

De afgelopen dagen de indeling van het dek gedaan, dekdeeltjes op maat gemaakt en klaargemaakt om straks te kitten, althans, een heel eind klaargemaakt. Straks als ik echt ga kitten wordt het schema eerst ontvetten (een of meer keren, dat is nog even bekijken, teak is erg vet, dat merk je goed bij het verwerken), daarna primer op de teak en andere primer op de dekkant, en dan binnen zoveel uur kitten en met zand of grindzakjes of iets dergelijks verzwaren en fixeren.  Ik hou het toch allemaal maar een beetje recht, geen gebogen werk. Dat is misschien minder mooi, maar wel heel praktisch en duurzaam. En het lijkt wel meteen heel wat.

Met de testmast ook de inrichting van de vallen en de kuip langsgelopen en klaargemaakt. Onderdeks versterkingen aangebracht waar nodig, en alles klaargemaakt voor latere definitieve montage. Kompas en barometer gaan dwars door de wand aan elkaar vast, dat betekent dat het aan de binnenkant netjes blind geschroefd kan worden. Twee vliegen in één klap dus. En dan vandaag weer schuren, schuren, schuren... Want nu moet er eerst weer de laatste paar lagen coating op. Dan zal er later nog wel het een en ander weer bijgewerkt moeten worden, daar komt het toch altijd op neer. Minder leuk werk, maar ja, wel dankbaar toch ook.

Oef, die zit

Nee, helaas geen plaatjes gemaakt gister, van het plaatsen van het zwaard. Lekker zwaar, het is een RVS zwaard van 24 mm dik, wat meer dan een meter bij iets van een halve meter, en dat weegt een kilo of 100, dus dan kun je nagaan. Het ging dan ook heel soepeltjes, maar wel met één verwachte en één onverwachte tegenvaller.

Ik had natuurlijk alle blokjes enzo voor het ophaalsysteem getest of alles paste, en dat was, natuurlijk, het geval. Donderdagavond nog even de gevlochten lijn van 8 mm netjes aangesplitst, perfect. Maar helaas, met de gemonteerde blokjes paste het dus net niet, althans liep de lijn er niet meer zo soepel door als ik wel wilde. Toch maar 6mm gehaald, maar hoe ik ook ploeterde, ik kreeg hem er niet mooi opgesplitst. Dan maar een knoop, en goed vastnaaien; ik kan er straks eigenlijk niet goed meer bij als er iets los schiet. En verder zit het zo mooi, prachtige passende D-sluitingen.

Dan toch maar los, dat zwaard aan boord gehesen, met wat takeltjes natuurlijk, opzij verplaatst en in de zwaardkast laten zakken. En waar ik al bang voor was: niet genoeg ruimte om hem er min of meer horizontaal in te manoeuvreren, daarvoor moest het zwaard eerst schuin doorgestoken en dan weer omhoog. Maar de boot rust op de betonnen vloer, dus tja, dan zit er niks anders op dan het hele schip omhoog te halen. Takeltjes ophangen, trekken. Het schip is een stuk zwaarder geworden de laatste tijd, of ik ben veel slapper geworden, maar nee, het is natuurlijk veel verder afgebouwd en er zit dus gewoon veel meer hout op. Ik heb kunnen volstaan met de achterkant optakelen en het schip flink schuin voorover zetten. Nogal een gemanoeuvreer allemaal, maar dat lukt dan toch nog wonderlijk snel. Prachtig pas overigens, en het plaatsen van het asje, waar ik nogal wat vertraging vreesde, ging al heel snel en soepel. Jammer dat je al dat moois, prachtig gesneden en gefreesd RVS, mooie bronzen bus voor de as en dat soort dingen, nooit meer hoopt te zien. Je ziet het tenslotte pas weer als het uit elkaar moet voor reparatie of onderhoud, of misschien als je omslaat.

Het is op die manier wel een heel leerzaam proces. Ik vind het vooral heel verrassend dat er altijd wel weer probleempjes opdoemen en dat daar ook altijd wel weer een oplossing voor is. Dat is haast net als wanneer je op pelgrimstocht naar Compostella of Rome gaat, dan lossen alle problemen zich ook wel weer op. Ik denk eigenlijk dat dat gewoon altijd wel zo is, maar dat we ons dat niet altijd genoeg bewust zijn. Ik merk wel dat ik er langzamerhand op ga rekenen dat alles wel goed zal gaan, maar dat is natuurlijk niet helemaal waar...

Helaas, geen foto's dus. Vandaag wel weer wat vastgelegd, de plaatsing van de mastvoet, net als heel veel natuurlijk nog maar tijdelijk, maar toch. Om dat goed te zien een test en pasmastje gemaakt, uitschuifbaar (2.40 tot 4.00) op de juiste dikte. Mastbout en dergelijke zijn ook al geregeld, dus dan lijkt het wel weer heel wat.

Wel confronterend, het is allemaal niet recht en vast niet waterpas. Dat merk je heel erg bij het uitpassen van de plek van de mastvoet. Ik geloof wel dat het redelijk midscheeps staat, maar het blijft wel een beetje knagen. Benieuwd hoe dat straks vaart! Nu lijkt het dan wel weer meteen heel hard te gaan, maar daarna is het weer een hele tijd verstevigingen aanbrengen, afwerken, tussenstukjes maken en dat soort werk.

coatings, schilderwerk, en gelukkig ook nog andere klussen

Weer een fase van coaten en schilderwerk, niet mijn sterkste kant. Ik ben dan toch niet geduldig genoeg, gister moest ik constateren dat ik niet verder kon omdat de transparante lak van de kuiprand nog niet voldoende hard was, en dan is de kans op krassen wel erg groot. Eigenlijk een beetje onzin, want het is de laatste laag nog niet, en het wordt toch niet helemaal perfect. Hoe dan ook, het schiet best op. De lijsten zitten op het dek, ook de voetrail zit erop. Dat was nog wel een flinke balk om de bocht om te krijgen. Dat zijn altijd weer even creatieve processen, een snelle oplossing vinden om ergens veel kracht op te zetten. Dat lukt altijd wel op één of andere manier, meestal met touw en een hefboompje. Bij de deklijsten heb ik wel wat hout verspeeld, teveel kracht, te ver doorbuigen, en dan is het barsten, en dus een nieuw deeltje maken. Ik heb ze wat smaller dan ik eerst dacht, dus dat kwam nu wel goed uit, had ik nog genoeg ongebruikte delen over om door te kunnen. Ik heb ervoor gekozen om eerst maar de deklijsten van mahonie te maken, en die in de lak te zetten, dan komt daarbinnen een teakdek, eigenlijk dus een soort inlegwerk bijna.

Ik heb een nummersysteem, zodat ik elk deeltje precies kan nummeren en later ook nog weet waar het moet, want ik maak eerst alles op maat. Daarna moet het dan gekit, en tenslotte moeten de voegen gedicht. Teak is heel vettig, dat merk je meteen bij het zagen en schaven. Het stoft niet eens, teakzaagsel is lekker plakkerig en blijft netjes liggen. Nadeel is wel dat je het onder je schoenen en aan je kleren dan ook overal mee heen neemt. Dat vettige van teak betekent dat je het onbehandeld kunt laten, het rot namelijk niet. Nadelen heeft dat ook; elk voordeel heeft z'n nadeel tenslotte, om met Johan te spreken. Het lijmt lastig, je moet het eerst ontvetten, en dat komt wat preciezer dan met mahonie, want dat ontvet ik natuurlijk ook wel voor het lijmen. Teak moet je ook nog primeren, en dat dan nog wel precies netjes binnen tijdgrenzen enzo. Dus eerst maar op maat, en dan verder. Ben ik nog wel even mee bezig, het zijn niet allemaal rechte lijnen tenslotte. Ik hou het wel simpel en de teakdeeltjes recht, ik ga niet buigen dus.

Volgens de boeken moet blank hout na de epoxy in 4-5 lagen DD lak, en ander hout na de epoxy in een a twee lagen pantsercoat en 2 a 3 lagen DD lak. Dat geldt dan wel boven water, want onder water moet nog een extra laagje pantsercoat. Die pantsercoat is taai en lastig spul dat altijd erg knoeit en niet zo heel mooi vloeit. Dat laatste heeft als voordeel dat je wel makkelijk af kunt plakken. DD lak vloeit juist heel erg, dat kruipt nog onder je afplaktape, vaak. Het blijft dan ook wel om en om werken en corrigeren, maar heel strak is lastig. Dat zie je later volgens mij toch niet van een afstandje. Hoop ik.

Het is ook flink opgeschoten met zaken die anderen voor me maken. Zo heb ik het zwaard opgehaald, 24 mm RVS met een gewicht van om en bij 100 kilo. Dat moet er straks nog wel ingetakeld.

Ook de mast en giek en gaffel zijn klaar, dat wil zeggen in basis. Die heb ik laten maken, maar er moet nog wel van alles op en aan gemonteerd worden, dat ik voor een deel nog moet maken. En de eenvoudige rondhouten als boegsprietje, sprenkel en gennakerboom wil ik zelf rond maken, dus dat moet nog.

Ik heb laatst mijn vierde stropblokje gemaakt, van essenhout. Deze bevalt me eindelijk wel, de vorige waren toch niet helemaal goed. Ik denk dat ik er een stuk of acht van nodig heb, die wilde ik zelf maken, de blokken waar het echt op aan komt koop ik dan wel. Een stropblokje is een blokje (katrol) dat feitelijk in touw hangt en niet in allerlei ijzeren of bronzen beugels. Dat spaart kosten en gewicht, vandaar dat het vroeger veel gebruikt werd. Toch zijn ze best sterk, ik kan er in elk geval wel aan hangen zonder dat er wat kraakt.

langzamerhand aan de afwerking, maar nog lang niet klaar

Langzamerhand raak ik aan de afwerking, alhoewel... En ook dan blijft het nog veel werk.

 

 





 

Ik zet het dek eerst in een laag epoxy met glasweefsel. Dan wordt het veel stijver en mooi helemaal dicht. En dat dan weer helemaal schuren, maar voorzichtig om het glasweefsel niet stuk te schuren. De delen die geschilderd worden daarna in de plamuur, om het mooi glad te krijgen. Alhoewel, helemaal glad wordt het toch niet, het blijft handwerk tenslotte.

 

 

Langzamerhand komt er ook heel wat montagewerk aan. De puttings, waar straks de zijstagen aan komen, moeten flink verankerd, want daar komt heel wat kracht op te staan. Ze gaan door de huid heen, met een tegenplaatje aan de binnenkant. Vier bouten M5 zou genoeg moeten zijn, dat hoop ik dan tenminste maar.

 

 

 

Het dak van de roef is inmiddels na twee lagen plamuur en twee lagen pantsercoat in twee lagen DD lak gezet, alles twee componenten. Als ik verder ga monteren zal ik altijd wel weer krassen en beschadigen, dus de afwerklaag moet nog maar even wachten. Anders blijf ik bezig (dat blijf ik voorlopig toch wel)

 

 

 

Inmiddels heb ik ook het teak voor het dek binnen. De afwerking van het dek maak ik primair van teak, dat is mooi antislip en heel praktisch en mooi materiaal. Waar ik moet monteren werk ik met mahonie, die latjes heb ik inmiddels ook liggen. Veel op maak zagen, klemmen, lijmen, frezen. Kortom, het is weer een rommeltje. Vanwege de toch best krappe bochten is het nog lastig lijmen, maar met de smalle mahonie latjes waar ik de kanten van samenstel lukt dat wel. Ik heb besloten straks het teak recht te houden, maar daarover later meer.

 

 

 

Ik moet toch nog wel eens wat over doen ook. Het afwerkdeeltje voor de rolfoktrommel was me bijvoorbeeld niet goed genoeg, die heb ik de afgelopen dagen over gemaakt. Nu ben ik wel, althans voldoende, tevreden. Het zit allemaal natuurlijk nog tijdelijk, want het moet allemaal weer in de epoxy en de lak en daarna gekit enz., maar het gaat toch steeds meer wat lijken.

 

 

 

 

 

 









dicht en afsluitbaar

 

Het dak zat er al op, maar nu zitten ook het luik en de deurpaneeltjes (tijdelijk) op hun plek, en met het slot gemonteerd (ook tijdelijk, bijna alles gaat weer los om te schilderen) kan de boel echt dicht. Dan is het wel donker binnen... Geïntegreerd gelijk de handrails op het dak gezet. 

 

 

 

 

Het luik loopt op POM-C blokjes, een mooie gladde kunststof, die aan een heel lijstje eisen voldoet. Heel gedoe, op zoek naar een leverancier die kleine stukjes op maat kan (en wil!) leveren. Maar dan heb je ook wat. Natuurlijk wel weer zelf gaatjes boren en verzinken, dan ben ik heel blij met het boorstatief dat ik bij de kringloop op de kop kon tikken en waar mijn oude boormachine precies in past. En alles natuurlijk helemaal recht en pas en in het lood enz. schaven, dus de schaafjes hebben het weer druk gehad. Maar het luik loopt nu alsof het op rolletjes (rollagers) loopt, wat dus niet zo is.

 

 

 

 

En dan heeft de stofzuiger het natuurlijk ook heel druk gehad, want al dat geschaaf levert heel veel troep. Soms houdt-ie op met zuigen en blijkt de zak tot en met de slang vol te zitten. Schaafsel is lekker los, daar blijft de stofzuiger nog heel lang doorheen zuigen. Schuurstof is veel fijner, en laat de zak sneller dichtslaan. De max is drie zakken op een dag, maar dat is uitzonderlijk.

 

 

 

Bij de sloop is van alles te halen, zoals deze verhaalkammen en de liertjes voor de fokkeschoten, waarvoor ik de blokken mahonie ook al in vorm en maat hebt gezaagd en geschaafd.

 

 

 

 

En dan zijn er natuurlijk de tegenvallers, soms klopt er iets niet, en soms maak ik wel eens een foutje. Foutje was bijvoorbeeld een teveel aan epoxy onder de fokkeschootblokken. Die had ik natuurlijk al voor montage van de liertjes voorbereid en daar zaten de moeren dus al in ingebouwd. Maar met een teveel aan epoxy was het weer loskrijgen van de tijdelijke moeren een heel gedoe, en twee zijn er afgebroken. Ik moet nog even nadenken over een oplossing voor dat probleem.... En wat er niet klopt is bijvoorbeeld de vloer, die kreeg ik er niet meer in omdat de randjes van de bedden er al op zaten. Dat is een probleem, want die vloer moet wel verwijderbaar blijven; je wilt toch altijd bij je bilge kunnen tenslotte. Dus al had ik dat gepland, dan had ik hier nog een probleem mee gehad, zij het ernstiger want dan had de vloer en niet meer uit gekund. Nu kon ze er niet meer in, maar was daardoor wel "buiten". Ik heb de vloer nu maar in delen gemaakt door hem door te zagen en overal weer andere steuntjes onder te zetten. Dat is wel het leuke van zo'n boot, er loopt van alles altijd anders dan je denkt, en je bent voortdurend bezig oplossingen te bedenken voor grotere en kleinere zaken. Het blijft een uitdaging zo. Bijna jammer dat het meeste constructieve werk nu wel aardig op gaat schieten...

 

 



ja hoor, het werk gaat gestaag verder

Het dak zit er op, en ik heb dan even alles los erin om een beeld te krijgen hoe het gaat worden. Het gaat al heel wat lijken. Ik zit nog wel te dubben of ik alles netjes zal schilderen, of toch gewoon lakken en de constructie verder zichtbaar laten. 

Ook al het een en ander voor de zwaardkast klaargemaakt, messing afdekplaatje voor het blokje gemaakt en dat soort klusjes. Dat ligt allemaal klaar voor als het zwaard straks komt. Dat wordt nog wel een klus, want dan hebben we het over 100 kilo. Maar ach, zal ook wel weer lukken denk ik. Ik heb alleen nog geen idee wanneer het zwaard klaar kan zijn.

Het maatwerk bronzen beslag is wel klaar. De overloop en het boegbeslag voorlopig even gemonteerd om te kijken of het allemaal past en goed zit, en dat is gelukkig het geval.

De motor heb ik ook al besteld en gister opgehaald. En vandaag gepast, exact of het ervoor gemaakt is, aan alle kanten prima. Nu kan ik alvast aan het roer zitten. Al is dat maar tijdelijk, het is er nu alweer af, maar alles past nog steeds prima.

Het is ook wel een paar dagen van "boodschappen" geweest, winkelen dus. Ik heb de mast in bestelling staan, en gister de zeilen helemaal doorgenomen met de zeilmaker en besteld. Ook een trailer is al in beeld, maar het is nog even de vraag van welk gewicht ik nu uit moet gaan, en dat kan wel kritisch zijn, dus dat moet dan eerst nog even helemaal uitgezocht. Verder veel klein werk, en de planning wordt wat kritischer. Ik heb vandaag het luik van het bouwraam gehaald, en daarna het bouwraam gedemonteerd, dus dat ben ik ook weer kwijt. Maar de volgorde bij de montage, zeker van onderdeks beslag, komt wel qua planning wat nauwer. Vandaar dat ik nu weer eerst wat schilderwerk moet doen aan stuurboord, dat moet voordat ik daar de klemmen voor de rolfok onderdeks kan monteren, en dat moet weer voordat ik epoxy/glasweefsel over het dek kan aanbrengen.

Er komt ook steeds meer afwerking langs, zoals hieronder de kapjes van de vooreindje van de kajuit. Ik heb de schaafjes, vijlen en raspen weer veel in de hand. Leuk werk, maar het wordt toch eigenlijk net altijd wat minder netjes dan ik eigenlijk wel zou willen. Nou ja, dan blijft het zichtbaar als handwerk.

Nieuwe functies en andere perikelen

Nieuw is de mogelijkheid een email abonnement te nemen op nieuwe berichten. Geef je je email adres in het blokje op, dan krijg je van elk nieuw bericht een mailtje. Uiteraard kun je je daarvoor via een link in elk mailtje ook weer afmelden.
To all foreign friends: you can now use google translator directly on this blog. But please, do not blame me for the terrible grammar and incomprehensible messages that may result.
Jammer, maar helaas, mijn beveiliging staat geen voorplaatjes meer toe, dus dat moeten jullie missen. Nog even de laatste plaatjes dan maar:

 

PS dit ligt er allemaal nog maar los op om te passen hoor....

 

Terug na twee weken Ethiopië het werk aan de boot weer opgepakt. Sinds mijn vorige bericht van alweer een maand geleden is er trouwens best veel voortgang geweest, vooral veel klein technisch. Een maand geleden heb ik het dak gelamineerd op het bouwraam.

En vandaag heb ik het gelost, dat is in elk geval lang genoeg, zeker bij de warme zomer, om echt helemaal door te harden. En natuurlijk wel even gepast. Er moet nog wel hier en daar wat afgeschaafd worden om de boel pas te krijgen, maar dat was ook de bedoeling. Het lijkt erop dat ik nergens tekort kom, en daar gaat het maar om. Een stukje eraf is tenslotte heel veel makkelijker dan een stukje erbij. Het lijkt meteen heel wat, met het dakje er los op. Maar eerst moet het nog wat verder afgewerkt, schroefgaatjes vullen enzovoort. En natuurlijk heb ik daar weer niet alles voor bij de hand, dus...

 Verder heb ik in augustus de rolfoktrommel ingebouwd. Die is voor mij op maat gemaakt door Johan van Ottenhome, naar voorbeeld van hun systeem op de polyvalken. Dat bevalt me enorm goed omdat je alles uit de weg hebt onderdeks, het heel flexibel bedient, en het strijken van de mast heel makkelijk maakt. Maar het loopt hier natuurlijk wel iets anders dan op de valk.

Ik heb de steunbalkjes onderdeks aangepast en er enkele toegevoegd, waarmee de trommel nu rondom vast zit.

Maar het dek van mijn scheepje is niet zoals de moderne polyvalk versterkt om er een rolfok in te zetten. Daarom is de trommel ook aan de onderkant aangepast om hem aan de boeg te verankeren. Daarvoor gebruik ik de twee versterkingsbouten RVS die dwars door de boeg gaan, die ik vanwege de rolfok aan de binnenkant ook nog eens met een wat serieuzer stuk messing heb verstevigd. En omdat er te weinig ruimte is voor een spanner gaat daar een stukje dyneema lijn een aantal keren tussen. Dat heeft enkel een breeksterkte van anderhalve ton. Daar gaat natuurlijk weer de helft vanaf voor knopen en bochten die de sterkte van lijnen altijd zal verlagen, maar een flink aantal keren doorgehaald blijft er dan nog veel meer over dan een stagspanner van een normaal soort maat zou kunnen leveren. En rek zit in deze variant gelukkig ook niet. Dat moet dus goed gaan.

Wonder boven wonder blijft er (ook nog maar net) voldoende millimeter ruimte om de ankers die ik als ideaal had uitgezocht er netjes bij in te krijgen. Die krapte is goed, want dan heb ikze ook makkelijk klem zodat ze straks niet gaan schuiven en rollen. Bij al dat gepruts is het lastig dat je niet om een hoek heen kunt kijken en slecht ziet wat je doet. Daar gebruik ik de make-up spiegel voor, alleen lastig oriënteren op links en rechts enzo, maar dat went.

De bedieningslijnen gaat door twee buizen naar achter naar de kuip, waar ze onder het dek weer uitkomen in een maatstukje messing. En die buizen liggen weer in een houten gootje zodat ze netjes u het zicht zijn. Hoewel langer dan op de valk loopt de bedieningslijn soepel, dus dat zal wel goed komen.

 

 

Weer een bouwraam

 

Ik heb weer een bouwraam in elkaar. Het eerste waarop de romp was gebouwd, op de kop, had ik natuurlijk allang weer uit elkaar gehaald. Nu heb ik het hout verzaagd voor het bouwraam voor het kajuit dak. Dat moet straks gelamelleerd uit laagjes netjes rond lopen. Alle lange lengtes in smalle deeltjes verzaagd met de cirkelzaag. En voor het eerst twee stofzuigerzakken bomvol zaagsel in één dag, een record dus.

 

 

 

 

Ankergerei heb ik ook al in huis. Ik wil het namelijk netjes en zeevast in de ankerkluis op het voordek hebben straks. Ik ging ervan uit dat het niet zou passen, maar dat lijkt nu mee te vallen. In elk geval moet je een anker toch op maat kopen en desnoods maar ergens anders stouwen, en niet te klein en te licht kiezen vanwege de opbergruimte. Of ik voldoende ruimte voor de rolfoktrommel overhoud moet nog even blijken, net als de vraag of ik nog wel voldoende ruimte heb voor bevestigingsspullen voor het ankergerei. Wordt vervolgd dus. 

 

 

Nee, geen schoentjes, maar leren kapjes voor de wadpoten waar die tegen de romp aan komen, zodat die geen schade oploopt bij droogvallen. Ik heb het dikke leer maar voorgeboord, en dan  op maat aan elkaar gezet. Alleen kan ik het pas op de wadpoten lijmen als die helemaal klaar zijn en in de diverse coatings zitten, en dat laatste is nog niet helemaal gereed.

 

 

Alweer niet wat je zou denken, want het dek is nog helemaal niet klaar, het materiaal is nog niet eens besteld. Dit is maar karton, ook een puzzeltje. Namelijk hoe ik het teakdek zal maken. Dit gaat even uit van helemaal recht en zonder de teakdeeltjes te buigen. Omdat het een klein scheepje is heeft het behoorlijke rondingen, en als je die moet volgen met teak dan zet je daar wel heel veel spanning op. Dat is lastig netjes te krijgen, maar misschien ook voor de duurzaamheid niet zo heel slim. Vandaar dat ik nu nadenk of en hoe dat misschien zou kunnen. Eigenlijk toch wel een beetje de stand van zaken, plannen maken, oplossingen verzinnen, bedenken hoe ik het hebben wil. Want er zijn natuurlijk tekeningen maar misschien ben ik daar soms toch iets te eigenwijs voor.

na de vakantie lekker verder met de bouw

Nu de vakantie voor ons alweer voorbij is kan ik lekker verder bouwen. Ik wacht nog op een heleboel zaken die nog aangeleverd moeten worden, en dat gaat nu natuurlijk niet zo vlot allemaal, in de bouwvak, maar ach. Eigenlijk wacht alles ongeveer op alles. Ik kan de kuip en de bun achterin pas monteren als ik de lenspomp heb ingebouwd. En ik kan het voordek pas monteren als k de rolfoktrommel heb. En ik kan de zwaardkast pas afwerken als ik het zwaard geplaatst heb. Van echt definitief monteren kan dus ook nog niet zo heel veel sprake zijn, maar er is natuurlijk altijd nog genoeg te doen. Ik ben begonnen met dek en kajuitopbouw pas te maken, ondersteuningsbalkjes pas maken en dergelijke. Dan gaat het al echt weer een fase verder lijken. 

 

 

Langs de opbouw komt onder het hele dek een steunbalkje, van de spiegel tot aan het voorste schot. Daarvoor moet ik nu echt wel een las in het hout gaan maken, een techniek die ik tot dusverre nog niet nodig heb gehad. Althans, niet op deze manier. Bij de gangen heb ik een andere lasmethode, de vingerlas gebruikt, daarvoor was het hout ook al voorbereid. Bij de lasmethode die ik nu gebruik wordt het hout schuin gefreesd. Daarvoor heb ik eerst een geleider en steun voor de frees gemaakt zodat het allemaal netjes recht komt. Op de achtergrond onderdelen van het klaptafeltje, waar ik ondertussen ook mee bezig ben.

 



 

De schuine stukken passen daarna perfect op elkaar, althans dat is natuurlijk wel de bedoeling.

En dan gewoon met epoxy verlijmen, met twee stevige klemmen en natuurlijk plastic eromheen, anders heb ik straks een hele dikke balk en dan moet ik die weer los zien te krijgen. En dat gaat alleen door die dan weer door te zagen.