Finsulate® en hoe dat er na een seizoen bij stond

Even ter herinnering de foto van de Finsulate® na aanbrengen afgelopen winter. 

En zo kwam Marie in oktober het water weer uit. Let wel, ik heb er afgelopen zomer helemaal niet naar omgekeken. Alleen op proef wel een stukje schoongeborsteld, wat toen wel vlot ging. 

Met de hogedruk spuit en borstel spuiten we het onderwaterschip vlot schoon. Of nou ja, bijna schoon. Er blijven wat kleine stukjes groen aan de haartjes van Finsulate® vastzitten. 

Als we de afgespoten troep bij elkaar vegen blijken we een flinke emmer mosseltjes te hebben geoogst.  Maar die zaten voornamelijk op de naadjes van de Finsulate®. En naadjes zitten er nogal veel, maar dat ligt aan de overnaadse constructie van Marie.

Na opdrogen voelt de Finsulate® laag glad en vlak aan. Er zit nog wel wat aangroei op, maar dat is niet echt voelbaar. Het is er bovendien met een borstel nog wel verder af te krijgen. Er zit ook nog een enkele kleine zeepok vast. Als ik die weghaal blijft de witte onderkant ervan op de Finsulate® zitten. Wat dat voor volgende seizoenen gaat betekenen zullen we zien. 

Op een enkele plek laat een klein stukje folie los, maar daar blijkt het overlappend geplakt te zijn. Dat moet ik nog een keertje corrigeren. Verder zit alles nog keurig vast. Dus al met al ben ik er best tevreden over. 

de halfwinder

Vorige maand bij perfect weer de halfwinder in de sleeve uitgeprobeerd en dat ging niet feilloos. Probleem is dat het zeil in feite te robuust is vormgegeven en daardoor niet lekker door de hoepel gaat. Dus overgezet op de top-down furler, maar dat leverde eigenlijk hetzelfde beeld op. De halshoek en de tophoek zijn gewoon te stijf. Vandaag bij ideaal weer de halfwinder weer op de furler gezet, maar daar de top-down adapter tussenuit gehaald, waarmee de furler wat directer het zeil meepakt. En dat ging perfect zoals ik het wilde. Dus installeren en laten staan, en vlot wisselen tussen fok en halfwinder. 

Nou ja, perfect nu ook weer niet eigenlijk, want de halshoek schoot los. Ik neem maar aan dat ik die dus niet goed vast had geknoopt. Wel een spectaculair gezicht haha. Maar niet de bedoeling natuurlijk. Gelukkig was het ideaal weer dus het was geen enorm probleem om het zeil weer onder controle te krijgen. 

En ja, echt heel mooi rolt het niet op, door die stijve hals- en tophoek. Maar dat moet dan maar, zo kan ik het in elk geval wel hanteren ook als ik solo vaar.

 

 

Groot onderhoud

Het is deze winter echt tijd voor wat groter onderhoud. Om te beginnen heb ik me het hoofd gebroken over hoe ik met mijn halfwinder zou kunnen varen als ik alleen ben. Ik heb dat ding en bij weinig wind is het een aantrekkelijk zeil om te zetten maar als ik alleen ben is dat wel heel lastig. Dus ik gebruik het nauwelijks en dat is zonde. Ik heb twee opties verkend, en beide zijn wel in elkaar te knutselen maar hebben ook allebei nadelen. 

Optie één is een sleeve. Dan trek je als het ware een stoffen koker met een hoepel over het zeil om de kracht eraf te halen en kun je het daarna makkelijk binnenhalen. Ik heb de hoepel van waaibomentriplex gelamineerd net zoals ik kayak cockpits maak. En dan de stof eraan, daar heb ik vliegerdoek voor gepakt. Dat is tenminste lekker licht. In de loods werkt dat redelijk, maar niet helemaal altijd soepel. 

Optie twee is een top-down furler, een rolsysteem net als de gewone fok heeft. Maar waar een gewone rolfok over de hele lengte van het voorlijk rolt windt een top-down systeem het zeil van bovenaf op. Daardoor is het te gebruiken voor een asymmetrisch zeil als de halfwinder. Ik heb er onder andere een skatewieltje in verwerkt. Maar ook dat systeem werkt niet helemaal altijd soepel. Het zal er dus toch op aankomen beide op het water uit te proberen. Dat wordt nog spannend. 

Ook de rolfok was aan revisie toe. Ik had een glas/polyester staaf als voorstag waaromheen het fok werd opgerold. Maar ik had enige twijfel aan de robuustheid van die staaf, en vooral van de bevestiging in de terminals. Dus tijd voor vernieuwing. Ik heb nu een rolfokprofiel waar een stevige 5mm stalen voorstag in verwerkt zit. Doordat de verbindingen daarbinnen in gietstukjes zijn gezet zal het profiel draaien met de trommel terwijl de stag zelf geen draaiing te verwerken krijgt. Daarmee zou de fok ook strakker en netter om het profiel moeten rollen waardoor reven hiermee beter zou moeten gaan. Ook dat zal nog moeten blijken. 

Voor de zekerheid vervang ik ook de zijstagen, dan is alles weer netjes. De verstaging krijgt toch best veel te verduren met de golfslag op het IJsselmeer. 

De fokkeboom, annex "stokkie voor van alles" had wat meer bewegingsruimte nodig. Dus heb ik er een scharnierend stukje tussen gezet. 

Maar de grootste klus was wel het onderwaterschip. Dat had ik altijd in de zelfslijpende antifouling. Dat is "gifvrij" (lees: kopervrij) maar geeft wel zink af aan het milieu. En dat moet je eigenlijk niet willen. Daarnaast is het best smerig spul om te verwerken, en dat moet elk jaar weer. Ik heb er nu Finsulate op laten zetten. Dat is een soort vilt, eigenlijk kleine stekeltjes. Dat blijft minimaal 5 jaar zitten, hoef je niks meer aan te doen, en als er al wat op groeit kan je het er zo afvegen. En dat zonder milieubelasting. Maar wel eerst alle oude zooi eraf, alles bijwerken, repareren en opnieuw in een heleboel beschermlagen zetten. Bovendien moest Marie daarvoor van de trailer af en op bokjes gezet en dat was ook nog wel even een puzzeltje. Maar alles is goed gegaan. Benieuwd hoe het zich komend seizoen houdt.