Al vrij snel had ik een paar scheurtjes in de roerconstructie, er kwam teveel kracht op. Of ik had slordig gelijmd, maar dat geloof ik eigenlijk niet. Ik heb nu maar twee stroken messing aan elke kant met bouten door het roer gezet waar de helmstok er insteekt. En sindsdien geen problemen meer gehad.
Meer gedoe had ik met het strijken van de mast. Die draaide al een keer gevaarlijk ver horizontaal weg bij het strijken. Daardoor kan de mast breken, de mastvoet verbuigen, of de mastvoet uit het dak trekken of dergelijke drama's. En dat wil je natuurlijk niet. Ik heb eerst een strijkwant aangelegd, en dan gaat het al een stuk beter. Maar het onderliggende probleem lijkt hem er toch in te zitten dat er gewoon heel weinig ruimte is boven het kajuit dak. Dus nu is de procedure weer uitgebreid. Het begint nog steeds met de giek/maststeun plaatsen, giek en gaffel erin leggen, lazy jacks weghaken enzo, maar daarna eerst het luik eruit halen, dan de giek loshalen en opzij leggen, sprenkel en strijktalie plaatsen, voorstag los en gaan. Dat is inderdaad net zo bewerkelijk als het hier staat, plus na de brug hetzelfde in omgekeerde volgorde. Geen handzame procedure, heel wat meer werk dan met de Valk. Maar goed, het gaat en het gaat nu safe en zeker, maar het is toch heel wat makkelijker om een route met beweegbare bruggen te kiezen.
Irritant was het roesten van de oogjes van mijn dektent. Die kwamen van de bouwmarkt (ik zal geen namen noemen) en dat bevestigt maar weer mijn idee om toch vooral gewoon goed materiaal te gebruiken. Ga je een keer voor goedkoop en snel, gaat het ook meteen mis. Dit bleek dus blik met een kleurtje, want roesten na twee weken (en nog niet eens in de buurt van zout water) is toch te gek. Dus moest ik nieuwe ringetjes zoeken, gegarandeerd roestvrij, en ook nog van de juiste maat, want de gaten zaten er natuurlijk al in. Met hulp van de naaiwinkel, waar ze me ook al heel wat jaren kennen als iemand die wel eens vaker vreemde vragen heeft, lukte dat natuurlijk best. Vervolgens 42 ringetjes er stuk voor stuk met een tangetje voorzichtig uitgesloopt en nieuwe er weer in geslagen. Ben benieuwd.
Veel meer kinderziekteleed was er eigenlijk niet, dus dat valt heel erg mee. Integendeel, Marie vaart hartstikke lekker en voor haar maat eigenlijk boven mijn verwachting. Afgelopen dagen naar het IJsselmeer geweest, Stavoren, Den Oever, Workum, en heerlijk gevaren. In de Jeltesloot op Hemelvaartsdag kreeg ik al de opmerking dat ik opmerkelijk hard voer, en dat was bij een windkracht 4 met een rifje erin. "Je zit zeker ruim boven je rompsnelheid" werd me toegeroepen. Waarop mijn antwoord was dat ik dat zo snel niet kon uitrekenen. Inmiddels heb ik dat thuis eens even gedaan en dat zou ongeveer 5,6 knopen moeten zijn. Op het IJsselmeer loop ik aan de wind veel minder, omdat de golfslag zo'n klein scheepje nogal remt, maar ruime wind ga ik geregeld ruim 6 knoop, dus dat is inderdaad boven de rompsnelheid.
Op het IJsselmeer heb ik ook een eerste versie van mijn zelfstuursysteempje aan het werk gehad. Dat is nog wat pril en onnauwkeurig, maar het werkt wel degelijk. Als je alleen een paar uur vaart is het wel lekker als je het schip het even zelf kunt laten doen om wat te eten te pakken bijvoorbeeld. Gek gezicht en gevoel hoor, dat roer zo onbemand en het grootzeil stuurt met een lijntje, twee blokjes en een stukje elastiek. Omdat het een klein schip is is het sturen behoorlijk afhankelijk van de gewichtsverdeling. Dus als ik naar binnen ga dan volgt er meteen een slinger, die zich dan wel min of meer herstelt. Voor nauwkeurig sturen moet je er wel zelf bij blijven.
🖒
BeantwoordenVerwijderen