Ik had al een tijdje nagedacht hoe ik dat keren aan moest pakken en het een en ander uitgepuzzeld en nagemeten. Het zou precies net moeten kunnen...
Gister alle lijnen en constructies klaargemaakt om de boot te hangen in een constructie waarin ze zou kunnen draaien om haar lengteas, en dan ook nog gecontroleerd natuurlijk.
Het zijn heel wat lijntjes. En dan vandaag de grote dag. Alles eerst nog een laatste maal nagemeten en nagekeken. Zit alles vast, past alles, werkt alles. En dan begint het feest, met het loshalen van het bouwraam. Om met bouwraam te kunnen draaien heb ik hier niet genoeg ruimte, voorin wel, maar daar kan ik niet zo makkelijk hangen. De dragende balkjes laat ik eerst nog even zitten. Wonderlijk hoeveel schroeven en schroefjes ik hier een paar maanden geleden ingedraaid heb. Daarna geprobeerd de romp enkele centimeters omhoog te hijsen. Dat gaat probleemloos, alles werkt, draait, loopt soepel. Dan maar echt los, op hoop van zegen maar. Ook de dragende balkjes schroef ik los, en dan hangt ze in de touwen en kan het keren beginnen.
Om een eventuele val (ik heb er nog geen vertrouwen in, ten onrechte gelukkig) niet al te erg te laten zijn houd ik haar vlak bij de grond. En om schade te vermijden laat ik de bodemplaat van het bouwraam liggen, en leg er nog wat verhuisdekens op. Dat zal later erg dom blijken.
Natuurlijk komt al snel de eerste blunder. Ik had namelijk wel de hoogte van de balken gemeten, maar me niet gerealiseerd dat er ook nog het een en ander onder hing. Dus ik kom een zware hijshaak tegen. Uitdraaien gaat nu niet meer, daar heb ik geen ruimte meer voor. Om te zagen eigenlijk ook niet. Met de kleine ijzerzaag dan maar. Een half uurtje geduldig werk en een lamme arm verder heb ik de haak door, keurig net in het hout. Even pauze. Alles onder controle.
De tweede blunder is erger. Die ruimte die er net was, dat was natuurlijk zonder die plaat, en zonder die verhuisdeken. En dus kom ik millimeters tekort. Het scheelt niet veel, maar toch teveel. Natuurlijk is er nog enige beweging, maar het manoeuvreren is nu niet zo eenvoudig meer. Millimeterwerk om ruimte te krijgen, op een gegeven moment de twijfel of het wel gaat lukken. En in de hectiek krast er natuurlijk toch een blok in de coating, meer dan eens zelfs. Maar dan komt er weer beweging en draait ze rustig en beheerst door.
Nog een paar centimeter zakken en dan ligt ze op de kiel en de zandlijst zoals ze hopelijk ook nog wel eens in de waddenblubber zal liggen. Oef, dat was wel even een flinke bevalling. De schade inspectie levert enkele butsen en kleine beschadigingen op, dat zal op het water ook nog wel eens gebeuren. Niks ernstigs gelukkig.
Rest mij het uit elkaar halen van de onderdelen van het bouwraam tot het weer plankjes en balkjes zijn. En een heleboel plastic er afhalen. Epoxy hecht niet op plastic, dus dat heeft ervoor gezorgd dat alles weer netjes normaal los kon. Eén schroef zal vol epoxy en leverde even wat problemen, maar dat mag op zo'n dag toch geen naam hebben.
En dan natuurlijk nog de klus om de romp goed te ondersteunen. Dat is nog niet zo stabiel als ik het wil hebben, maar een eind in de richting. Om los te liggen prima, maar als ik er weer mee aan het werk moet en kracht op moet zetten moet het nog wel wat steviger worden. Dat komt de komende dagen wel, het is eerst wel even genoeg zo. Ik leg nog wat onderdelen op hun plek en kijk of alles nog past. Niet helemaal, maar dat is wel weer op te lossen, hier en daar komt nog wel een uitdaging, maar niks om echt bezorgd over te zijn. Omdat de bedbodems erin liggen kan ik het niet laten om me nog even in een kooi uit te strekken. Lekker lang, ik heb lengte over. En de breedte valt me ook alles mee.
In the end of day, everything looks fine..
BeantwoordenVerwijderen